ارائه یک مدل کارا برای کلاسهای مجازی در سامانه آموزش الکترونیکی دانشگاه گیلان

در عصر حاضر، پیشرفت فن آوری اطلاعات و ارتباطات زندگی بشر را در تمامی وجوه تغییر داده است. آموزش و یادگیری، یکی از زمینه هایی است که استفاده از فن آوری تاثیر به سزایی در آن گذاشته به طوریکه مفهوم کلاس های درس حضوری و سنتی تغییر نموده و باعث به وجود آمدن کلاس های مجازی شده است. در کلاس های مجازی نیاز به حضور فیزیکی در کلاس درس نیست، هر دانشجو از هرمکانی که کامپیوترِ متصل به اینترنت در اختیار داشته باشد، می تواند در این کلاس ها شرکت نماید.کلاس های مجازی بر دو نوع است: کلاس های همزمان، کلاس های غیرهمزمان. در کلاس های همزمان، استاد و فراگیران در هنگام فرآیند یادگیری با یکدیگر ارتباط مستقیم دارند و امکان سوال و جواب مستقیم وجود دارد. در کلاس های غیرهمزمان، ارتباط مستقیم و آنی بین فراگیران و استاد وجود ندارد، استاد دروس را در قالب فایل های مختلف(متنی، صوتی، اسلاید و...) و از طریق اینترنت یا اینترانت در اختیار فراگیر قرار می دهد و فراگیران هر زمانی که به اینترنت دسترسی داشته باشند می توانند دروس رو مطالعه و سوال های خود را مطرح نمایند، در این روش ارتباط با تأخیر برقرار می شود.از چالش های کلاس های مجازی امروزی این است که محیط کلاس درس برای همه فراگیران مشترک است.یعنی فراگیران با هر سبک آموزشی و... از یک مدل کلاس استفاده می کنند. در این پایان نامه به بررسی کلاس های مجازی موجود در دانشگاه های معتبر ایران و سایر نقاط جهان پرداخته می شود و با مطالعه عوامل موثر بر یادگیری و چالش های کلاس های امروزی، یک مدل کلاس مجازی کارا و پویا با قابلیت افزایش یادگیری برای پیاده سازی در دانشگاه گیلان پیشنهاد می شود.